top of page

Hallo,
Ik ben Mie!

prikkelende inspirator

bevlogen teacher-coach

jouw grootste supporter

Ik sta verstomd als ik bedenk wat ik in mijn leven heb kunnen overwinnen.  En hoe immens krachtiger ik ben dan in mijn stoutste dromen.  Daarom ben ik een ‘warmhartig oor’ maar soms ook een ‘sjot onder de kont’.  Vanuit mijn diepe overtuiging tot wat wij mensen in staat zijn. Geen ‘koude’ theorieën of concepten bij mij.  Ik geloof enkel in inspireren in wat ik zelf heb doorleefd.

Lees hier mijn verhaal.

Geboren en getogen in de betonwereld

Ma en pa hebben een KMO-bedrijf in de betonwereld. Ik krijg als kind de betoncultuur met de paplepel binnen. Ik leer manipuleren, vloeken en vettige moppen tappen. ‘Luisteren naar jezelf of anderen’ staan niet in het gezinswoordenboek. Rust en vakantie ook al niet.

Van beton word ik niet happy. Ik droom ervan om mensen te inspireren een betere versie van zichzelf neer te zetten. Ik ga aan de slag in de sociale vormingssector en groei snel door tot leidinggevende. Expert in mijn vak, helaas niet in leidinggeven. Trekken en sleuren aan de kar. Motiveren maar niet echt communiceren.

Mijn beton-roots laten zich pijnlijk gelden

Rond 2000 staat mijn leven een paar keer stil.

Mijn team keert zich radicaal tegen mij

 

Ik heb het niet zien aankomen. Wat een schok!

Mijn medewerkers voelen zich moe geforceerd, eindeloos meegesleurd naar nieuwe projecten.  En niet gezien en gehoord in hun besognes.

Het vertrouwen is niet meer te herstellen. Ik stort in.

Mijn leven is één groot drama en ik ben het slachtoffer. Ik heb zooo mijn best gedaan en nu krijg ik het deksel op mijn neus!

Ik begrijp er niks van…

albert-dehon-AXueUzA8_fw-unsplash.jpg

Maar niet flauw doen, he!

Met volle moed start ik als afdelingshoofd van leidinggevenden in een andere organisatie. Overtuigd dat het anders moet, zet ik mijn eerste stappen om meer verbindend in samen-leiderschap te gaan.

 

Ik start een therapeuten-opleiding. En besluit naast mijn vaste baan, halftijds zelfstandig ondernemer te worden. Ik moet dringend mijn eigen ei kwijt. Vrijheid staat hoog in mijn vaandel.


Ik leef en werk tegen 200 km per uur: gedreven, op missie, met een groot reddersgehalte. Ik voel me trots telkens wanneer ik meer dan 120 uren per week klop. Ik merk echter dat ik minder en minder kan genieten van het leven, van mijn werk. Ik krijg allerlei fysieke klachten….Maar de angst om niet te voldoen is groter dan de signalen van mijn lichaam. Dus volhouden!


Dat volhouden, geeft soms stevige discussies met mijn partner, die én bezorgd is én het leven anders ziet. Maar ik krijg bravo’s en wauws van mijn familie en mijn klanten …. Dus doorgaan!

les-derevia-brevno-povalennoe-derevo-burelom-vetki-zelen-mok.jpg

In 2003 crash ik: CVS


Hier lig ik dan: mijn hersenen werken niet meer, mijn immuunsysteem ligt plat, mijn batterij is compleet leeg. Het zal me 3 jaar kosten om opnieuw balans te brengen in mijn lichaam, mijn relaties, in mijn werk en mijn leven.

 

In mijn opleiding NLP leer ik dat mijn denken en spreken vol ‘moetes’ zit. Via de drama-driehoek begin ik te begrijpen dat 'jan en alleman willen helpen zonder zelfzorg', vroeg of laat een prijskaartje heeft. Slik!

En plots gaat de bel …

2004. Een dorpsgenote belt aan om eens kennis te maken. Zij is bezig met verbindende geweldloze communicatie. Iets dat mij raakt in mijn diepe verlangen écht te connecteren met mezelf en met anderen. Ik start een leerpad dat nooit meer is gestopt.

What the bleep do we know…


In datzelfde jaar wordt in de Kinepolis de docufilm ‘What the Bleep do we Know’ gedraaid, toegepaste kwantumfysica in een filmisch kleedje. Mijn zelf- en wereldbeeld kraakt uit zijn voegen. Vol passie ga ik mij verdiepen in nieuwe wetenschappen. Ik krijg inzicht in de kosmische wetten.

" Ik leer vol verantwoordelijkheid

nemen voor de kwaliteit van mijn

denken, voelen, doen en laten,

voor de kwaliteit van mijn leven.

Echt leiderschap pur sang. "

De wijsheid van de natuur


Kosmische wetten en natuurlijke principes verbinden zich met elkaar als permacultuur en natural farming op mijn pad komen. Er groeit een diepe verwondering voor de natuurlijke orde en samenhang van al wat is. En een nieuwsgierigheid voor de leerspiegel die elke levens-uitdaging met zich meebrengt.

Want uitdagingen blijven komen…

Weer in het oude gekende redderspatroon


In 2010 krijgt mijn man een hartaanval. Ik schiet in de over-zorg. Na 6 maanden krijg ik opnieuw CVS-symptomen en gaan al mijn alarmbellen rinkelen. Ik beslis om in mijn eentje naar de Ardennen te trekken. Ik grits nog een nieuw boek mee: The HeartMath Solution. Na 10 dagen intensief hartcoherentie-oefeningen doen, ben ik een nieuw mens. Alle CVS-klachten weg, innerlijke rust vanbinnen. Enthousiast verdiep ik me verder in alle aspecten van veerkracht.

In 2017 valt het verdict.

Na 21 jaar gaan mijn man en ik scheiden. Er is verdriet, pijn en boosheid … én een zoektocht naar hoe ik verbindend kan blijven communiceren, ondanks de emoties en de verschillen. Mijn ex-man wordt uiteindelijk mijn hartelijke vriend. Deze ervaring prikkelt mij om mij te verdiepen in bemiddeling.

Getransformeerd van mijn ‘Beton-versie’
naar mijn ‘Leiders-versie’

Mijn leven is totaal veranderd. Van mijn ‘Beton-versie’ ben ik getransformeerd naar mijn ‘Leiders-versie’: bezield, veerkrachtig en in verbinding … ongeacht de beren op mijn pad.

pexels-joerg-hartmann-626385254-28247947.jpg

Ik ben gaan inzien dat

écht leiderschap niks te maken

heeft met een functie

maar alles met
  de kunst van verbinden,
   het loslaten van dramagedrag
   en het ontkrachten

wat jou ontkracht.

Ik voel meer dan ooit levensvreugde en levensenergie door mijn aderen stromen. Ik voel me vrijer dan ooit, in mijn denken, in mijn doen en laten.
En ik blijf lerend onderweg … met een diep vertrouwen in onze onmetelijke kracht en de natuurlijke stroom van het leven.

Iets herkenbaar?

bottom of page